Rondom de Eiffeltoren

De ochtend van onze tweede dag in Parijs werden we wat aan de late kant wakker. Daarom besloten we om van de nood een deugd te maken en te gaan brunchen in plaats van ontbijten. We hadden hiervoor al een adresje opgezocht, namelijk Carette. Volgens onze 100% Parijs gids was Carette de beste optie om dit te doen, want Parijzenaren schijnen dit zelf ook te doen.

Carette

Aangekomen bij Carette bleek het een nogal klein zaakje te zijn, dat vol zat. Het overgrote deel van de bezoekers was Frans dus onze gids leek een keer gelijk te krijgen. We konden nog plaatsnemen aan een petit tafeltje en kregen een mooie Engelse kaart. De bediening was razendsnel en erg beleefd. Grappig genoeg bestond deze voornamelijk uit Aziatische vrouwen. Voordat we konden kiezen van de kaart hadden we nog even de tijd om onze ogen uit te kijken. De toonbank waar we naast zaten bestond grotendeels uit glas en daarin stonden de meest verrukkelijk uitziende gebakjes en taartjes.

Van de kaart, of eigenlijk uit het mooie boekje waar de kaart in zat bestelde ik het ontbijt en Bart ging voor de brunch. 

Mijn ontbijt bestond uit een potje thee met een croissant en toast met aardbeienjam. Daarbij kreeg ik ook nog een glas jus d'orange. 

Barts brunch was iets uitgebreider. Hij koos voor een dubbele espresso in plaats van thee en een brioche in plaats van een croissant. Ook had hij een glas jus d'orange en toast met aardbeienjam, maar zijn "ontbijt" werd aangevuld met roerei met kaas. Al dit lekkers pastte niet op op onze petit tafel en daarom werd er een tweede tafel aangeschoven. Je kan je even een Parijzenaar voelen bij Carette.

Het is er druk en flink rumoerig maar we hebben hier beide ontzettend zitten smullen en bedachten daarna dat we ook wel iets lekkers mee wilden nemen. We hebben een tijdje zitten twijfelen tussen de verschillende taartjes en zagen toen dat ze macarons in alle kleuren van de regenboog hadden. Aangezien we niet konden kiezen hebben we van alle smaken een macaron meegenomen. Ze smaakten allemaal goddelijk!

Na ons tripje de Eiffeltoren op, inclusief een gretig geaccepteerd huwelijksaanzoek dat werd gevierd met champagne op 280 meter hoogte, hadden we toch wel weer trek in een broodje.

 Le Bailli de Suffren

Een paar straten van de Eiffeltoren verwijderd kwamen we Le Bailli de Suffren tegen. Een gewoon eetcafé waar we even op het terras konden plaatsnemen. Hier bestelden we wat te drinken en ik nam een vegetarische sandwich, Bart wist nog niet zeker of hij iets wilde eten. Het broodje dat gebracht werd nam die twijfel weg. Ik ging dat broodje namelijk nooit op krijgen, het was enorm en werd geserveerd met een berg friet. Daar hebben we dus lekker samen van gegeten in de zon.

Die middag zijn we via Notre Dame en Pont des Artes in een leuke wijk terecht gekomen waar ik helaas de naam niet meer van weet.

Kaasfondue

We hebben eerst lekker op een terras een wijntje gedronken en zijn toen door wat winkelstraatjes gelopen. Daar kwamen we een bord tegen waarop verschillende kaasfondues stonden. De bierkaasfondue trok ons oog en we besloten deze uit te gaan proberen. Op het terras werden we door een vriendelijke man naar binnen gepraat, maar binnen begon de Parijse onvriendelijkheid.

De ober kon met moeite meer dan drie woorden uitbrengen en zei op een gegeven moment maar helemaal niks meer. De kaasfondue was heerlijk, maar werd helaas alleen geserveerd met (oud) stokbrood en een klein bordje sla.

Toen we genoeg hadden zijn we dus ook maar meteen weg gegaan.

Ondanks de onvriendelijke bediening was het een dag in Parijs om nooit te vergeten.